کد مطلب:301560 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146
خداشناسی آن حضرت
در فضل و معرفت آن حضرت همین بس كه حضرت صادق علیه السلام به رفتار و كردار او در واقعه عاشورا استدلال كرده است، چنانكه در كتاب «الجواهر» در جواز و عدم جواز دریدن جامه در مرگ پدر و برادر از حضرت صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: در عزای حسین بن علی علیه السلام زنان فاطمی گریبان دریده و بر خود سیلی زدند كه بر سكی همچون حسین بن علی بر صورتها نواختن و گریبانها چاك زدن جا دارد.
صاحب جواهر در ذیل این حدیث می گوید: مسلم است كه در آن میان دختران و خواهران حضرت نیز بوده اند. [1] .
علام شیخ جعفر نقدی گوید: اما زینب در شهر علم پیامبر رشد یافته و در دامن دروازه علم آن حضرت- امیرالمومنین علیه السلام- بزرگ شده و از پستان مادرش حضرت زهرا علیهاالسلام شیر مكیده و تغذیه كرده و عمری را با دو امام بزرگوار كه نوادگان رسول خدایند بسر برده و آنان شهد علم را به كام او ریخته و به او چشانیده اند، او گنیجنه علوم آل محمد علیهم السلام و نمونه فضائل آنان است كه دشمن كینه توزشان یزید بن معاویه درباره آنان اعتراف كرده است در آن جا كه درباره حضرت سجاد علیه السلام گفت: «او از خانواده ای است كه علم به آنها چشانیده شده است»
و برادرزاده اش حضرت سجاد درباره آن حضرت گفت: انت بحمدالله عالمه غیر معلمه و فهمه غیر مفهمه تو به حمد الله دانشمندی آموزگار نادیده و دانائی بدون آموزنده می باشی» و مقصود حضرت سجاد علیه السلام از این جمله آن بود كه ماده و منبع علوم تو از همان جا است كه مردان بزرگ این خانواده دانش رفیع خود را از آن جا گرفته اند، بدون اینكه استادی دیده و یا از مشیخه حدیث شنیده باشد مورد الهامات غیبی قرار می گرفت، البته دست یابی به این نیروی الهی بر اثر تربیتی بود كه از سوی جد بزرگوارش رسول خدا و پدرش امیرالمومنین و مادر و برادرش نسبت به او اعمال می شد و یا فقط به صرف همینكه منسوب به آنان بوده و در طینت، با آنان هم آهنگی و اتحاد داشته همان طینتی كه پاكی و پاكیزگی را هم چون كهرباء به خود جذب می كرده و بدان وسیله عوامل بازدارنده مادی را از خود دور ساخته و فقط جاذبه های لطف فیاض الهی باقی مانده است.
شیخ صدوق، محمد ابن بابویه (طاب ثراه) می گوید: حضرت زینب علیهاالسلام نیابت خاصه ای از طرف امام حسین علیه السلام داشت و مردم در مسائل حلال و حرام به او مراجعه كرده و از او می پرسیدند، تا اینكه حضرت سجاد علیه السلام بهبودی یافت.
شیخ طبرسی رحمه الله گوید: حضرت زینب علیهاالسلام روایات بسیاری را از قول مادر حضرت زهرا روایت كرده است.
از عماد المحدثین روایت شده كه حضرت زینب علیهاالسلام از مادر و پدر و برادرانش و از ام سلمه و ام هانی و دیگر زنان روایت می كرد و از جمل كسانی كه از او روایت كرده اند ابن عباس و علی بن الحسین (علیهماالسلام) و عبدالله بن جعفر و فاطمه صغری دختر امام حسین علیه السلام و دیگرانند.
ابوالفرج گوید: زینب العقیله، همان بانوئی است كه ابن عباس سخنان حضرت زهرا علیهاالسلام را در مورد فدك از قول او نقل كرده و گوید: عقیله ما زینب دختر علی علیه السلام به می گفت:
از ظاهر فرمایش فاضل دربندی و دیگران چنین به دست می آید كه آن حضرت علم منایا و بلایا (خوابها و حوادث آینده) را همچون بسیاری از یاران حضرت علی علیه السلام چونان میثم تمار و رشید هجری و برخی دیگر می دانسته بلكه در ضمن اسراری كه بیان كرده به طور قطع و مسلم آن حضرت را از مریم دختران عمران و آسیه دختر مزاحم و دیگر زنان با فضیلت برتر دانسته است.
وی در ضمن فرمایش حضرت سجاد علیه السلام كه به آن حضرت فرموده بود: «ای عمه تو به حمدالله دانشمند بدون آموزگار و فهمیده بدون آموزنده هستی» گوید: این فرمایش خود دلیل و حجت بر آنست كه زینب دختر حضرت امیرالمومنین علیه السلام محدثه بوده یعنی به او الهام می شده است و علم او از علوم لدنی و آثار باطنی می باشد.
علامه فاضل سید نور الدین جزائری در كتاب فارسیش به نام
«خصائص زینبیه» گوید:
در كتاب نوشته بود كه در دوران حكومت حضرت علی علیه السلام حضرت زینب علیهاالسلام مجلس درس تفسیری در خانه خود ترتیب داده بود و برای زنها قرآن را تفسیر می كرد، روزی آیه شریفه «كهیعص» را تفسیر می كرد در همان ساعت حضرت علی علیه السلام وارد شد به او فرمودند، نور چشم شنیدم آیه شریفه «كهیعص» را تفسیر می كردی؟ گفت: آری، فرمود: این رمزی است برای مصیبیتی كه بر شما خاندان پیامبر وارد می شود، بعد حضرت مصائب را تشریح فرمود زینب علیهاالسلام با صدای بلند گریه كرد.
[1] جواهر الكلام 4/ 307.